Het pamflet van 7 december

Wat er gaande is in Catalonië

De legitieme regering van Catalonië verblijft deels in België, deels in de gevangenis in Madrid: gevangengenomen in opdracht van de Spaanse regering, samen met 2 vreedzame civiele leiders. De reden is dat zij het mandaat hebben verdedigd van de democratische verkiezingen van 27 september 2015. In 2017 heeft Europa politieke gevangenen.

#WakeUpEurope

Een nieuwe staat worden - onder de vorm van een republiek en onafhankelijk van Spanje - is de enige manier voor Catalonië om te overleven. Vergeet niet dat de Catalaanse crisis de crisis is van Spanje en ook van Europa. Ze heeft de terugkeer van het autoritarisme in het hart van Europa een gezicht gegeven.
 

HISTORISCHE REPRESSIE (1714-1974)

• 1714: Spaanse Successieoorlog.
• 1716: Filips V, hertog van Anjou heft de Catalaanse grondwet op via de Decretos de Nueva Planta (Besluiten voor een Grondige Vernieuwing). Catalonië werd gedwongen om te integreren in Spanje.

Enkele uitspraken die helpen om de geschiedenis van Catalonië te begrijpen:

• 1842: Je moet Barcelona ten minste om de 50 jaar bombarderen om ze tegen te houden
  (Joaquín Baldomero Fernández-Espartero y Alvarez de Toro, 1ste Prins van Vergara, 1ste Hertog van la Victoria, lste Hertog van Morella, lste Graaf van Luchana en lste Burggraaf van Banderas).
• 1938: We gaan Madrid veranderen in een tuin, Bilboa in een grote fabriek en van Barcelona maken we een enorm bouwterrein.
  (Gonzalo Queipo de Llano, Spaanse luitenant-generaal van de Cavalerie en bekend van zijn deelname aan de Spaanse Burgeroorlog - 1936-1939).
• 1940: Catalaanse honden! Jullie zijn het niet waard dat de zon op jullie schijnt
  (Wenceslao González Oliveros, gouverneur van Barcelona in 1939 en 1940).
• 1959: Alle Catalanen zijn vuiligheid.
  (Luis de Galinsoga, directeur van de krant ‘La Vanguardia’ tijdens het Franco-regime in een kerk in Barcelona).
• 1968: Ik zal alles doen wat mogelijk is om te voorkomen dat de Spaanse nationale eenheid teloorgaat. Filips IV bezette Catalonië, Filips V bezette en versloeg het: generaal Espartero bombardeerde het en wij hebben het in 1939 bezet. En we zullen het zo dikwijls bezetten als nodig is en daarvoor ben ik bereid de wapens weer op te nemen. Jullie weten dus wat jullie kunnen verwachten, mijn geweer staat klaar om het weer te gebruiken.
  (Manuel Fraga Iribarne, gedurende vele jaren volksvertegenwoordiger en senator tijdens de Franco-dictatuur, een van de vaders van de huidige Spaanse Grondwet van 1978 en tevens de stichter van de huidige Partido Popular).

RECENTE GESCHIEDENIS (1975 - 2017)

• 1975: De dood van Franco betekent het einde van het dictatoriaal regime. Start van de ‘democratische transitie’ die uitmondt in de Spaanse grondwet van 1978 waarin de autonomie van Catalonië erkend wordt, alsook zijn cultuur, geschiedenis en taal.
• 1977: Na de eerste algemene verkiezingen wordt een voorlopige Catalaanse regering - de Generalitat - geïnstalleerd, geleid door de president in ballingschap, Josep Tarradellas.
• 1979: Het nieuwe Autonomiestatuut wordt goedgekeurd met daarin meer autonomie inzake onderwijs en cultuur dan in het republikeinse statuut van 1932. Catalonië wordt erin gedefinieerd als een ‘natie’, het Catalaans wordt erkend als de eigen taal van Catalonië en wordt er samen met het Spaans de officiële taal.
• Tijdens de jaren '80 en '90 ontwikkelt de Catalaanse autonomie zich verder: er komt een publieke Catalaanse televisieomroep en radio en een autonome politiemacht (de Mossos d’Esquadra). De wet voor Lingüistische Normalisatie promoot het gebruik van het Catalaans in de media. Het Hooggerechtshof van Catalonië wordt geïnstalleerd, naast de oprichting van regionale administraties.
• 2006: Het nieuwe autonomiestatuut van Catalonië wordt bij referendum aangenomen.
• 2010: Op aandringen van belangrijke geledingen van het Spaanse nationalisme en de conservatieve Partido Popular wordt het autonome Catalaanse rechtssysteem ongeldig verklaard, alsook de gunstigere financiering, de status van het Catalaans of de verwijzingen naar Catalonië als een natie.
• Op 10 juli 2010 wordt er als reactie een massabetoging georganiseerd. De burgermaatschappij start een proces van zelf-organisatie met de bedoeling het recht op zelfbeschikking te veroveren:
• Op 11 september 2012: is er een massabetoging in Barcelona, georganiseerd door de burgerbeweging Assemblea Nacional Catalana (ANC), waarin de roep naar onafhankelijk, heid en naar een referendum klinkt.
• 23 januari 2013: Het parlement keurt een Verklaring over de Soevereiniteit en het Beslissingsrecht van het Catalaanse volk goed. Er wordt naar een onafhankelijkheidsreferendum gevraagd.
• De laatste jaren heeft de Catalaanse regering tot 18 maal toe aan de Spaanse regering de toestemming gevraagd om een referendum te mogen organiseren. Het antwoord was telkens ‘NEEN’.
• 27 september 2015: Verkiezingen in Catalonië. In het parlement krijgen een meerderheid van pro-onafhankelijkheid ministers met het mandaat de republiek Catalonië uit te roepen.
• 9 november 2015: Het parlement keurt een Verklaring goed om het proces te starten van een onafhankelijke Catalaanse staat onder de vorm van een republiek.
• 1 oktober 2017: Referendum voor Zefbeschikking. 2,3 miljoen mensen stemmen onder de gewelddadige aanvallen van de Spaanse politie en guardia civil (meer dan 1000 gewonden). 90,2 % stemt voor een Catalaanse republiek.
• 27 oktober 2017: Catalonië verklaart zich onafhankelijk in het parlement: van de 135 leden stemmen er 70 voor, 10 tegen en 2 blanco. Enkele uren na de Catalaanse onafhankelijkheidsverklaring keurt de Spaanse senaat (met een meerderheid van de Partido Popular) de toepassing van artikel 155 van de Spaanse grondwet goed waarbij premier Rajoy de toelating krijgt om het bestuur van Catalonië over te nemen.
• Op 7 december 2017 zijn de Catalaanse president, Carles Puigdemont, en 4 van zijn ministers in Brussel en zitten 8 ministers en 2 leiders van de onafhankelijkheidsbeweging in de gevangenis.

HUIDIGE ONDERDRUKKING

Gedurende de laatste maanden zijn wij het voorwerp geweest van een gewelddadige onderdrukking, van bedreigingen en voortdurende vernederingen die sterk deden denken aan de periode van de dictatuur van Franco:

augustusus 2017:

• Jihadistische aanslag in Barcelona: de Catalaanse Politie, o.l.v. hoofdcommissaris Trapero, treedt efficiënt op. De Spaanse regering vernedert onze politie en manipuleert de media door te zeggen dat Catalonië een waarschuwing van de CIA i.v.m. een mogelijke aanval genegeerd had. De CIA heeft dit weerlegd. Het uiteindelijke doel is Catalonië in een slecht daglicht te plaatsen.

september 2017:

• Het Catalaans Parlement keurt bij meerderheid de Wet van het Referendum en de Overgangswet goed.
• Er volgt een militaire bezetting van Catalonië met meer den 10.000 agenten en militairen: de belangrijkste havens en verschillende strategische steden worden bezet. De slogan is ‘Er achteraan!’/‘Pak ze!’/‘Sla ze in elkaar'.
• Er worden websites gesloten: informatieve sites over het referendum, sites voor Catalaanse cultuur (Ómnium), burgerlijke organsaties (ANC), enz. Digitale ontwerpers worden voor het gerecht gebracht.
• Er zijn invallen bij drukkerijen, kranten en magazijnen op zoek naar stembiljetten en stembussen. Postbedrijven wordt verboden om propaganda met betrekking tot het referendum te verspreiden. Brieven worden gecontroleerd en komen geopend aan op hun bestemming.
• Invallen in verschillende kantoren en gebouwen van de Catalaanse regering en Openbare Instellingen en arrestaties van verschillende hoge ambtenaren van de Catalaanse regering.
• Controle over het Departement Economie door de Spaanse regering om de Catalaanse financiën te controleren.

Oktober 2017:

• Referendum over Zelfbeschikking: agenten van de nationale politie en guardia civil vallen de burgerbevolking aan in de stembureaus. De beelden gaan de wereld rond.
• Er volgt een Algemene Staking in Catalonië om te protesteren tegen de aanvallen van de politie.
• De koning spreekt de bevolking toe. Hij legitimeert de aanvallen wanneer hij zegt: Het behoort tot de verantwoordelijkheid van de rechtsorde van de Spaanse staat de toepassing van de grondwet te verzekeren: Met deze woorden maakt hij eender welke vorm van repressie mogelijk om het Catalaanse streven naar onafhankelijkheid te stoppen.
• Als vorm van economische dreiging en druk tegen de onafhankelijkheid stemt de Spaanse regering een decreet om het bedrijven met hoofdzetel in Catalonië gemakkelijk te maken om hun zetel buiten Catalonië te vestigen.
• Pablo Casado, woordvoerder van de regerende Partido Popular, dreigt ermee president Puigdemont voor het vuurpeloton te brengen.
• Rechtszaak tegen 750 (van de 947) burgemeesters omdat zij het referendum gesteund hebben door stemlokalen ter beschikking te stellen.
• Proces tegen de leiders van de 2 Catalaanse Burgerorganisaties, Jordi Sànchez (ANC) en Jordi Cuixart (Ómnium Cultural). Ze worden gevangen gezet zonder borg.
• President Puigdemont denkt eraan vervroegde verkiezingen uit te roepen i.p.v. te stemmen voor de Catalaanse republiek om zo de toepassing van Artikel 155 te vermijden en de burgers te beschermen tegen Spaans geweld. De Spaanse regering bevestigt de toepassing van artikel 155: ontbinding van de Catalaanse regering en controle over de Catalaanse media. De manier waarop artikel 155 wordt toegepast is tegen de grondwet en is in tegenspraak met de Spaanse en Europese wetten.
• Afzetting van de Catalaanse regering en ontbinding van het Catalaanse parlement. De minister van Buitenlandse Zaken stuurt brieven naar de ambassades van de hele wereld waarin met nadruk gevraagd wordt de Catalaanse republiek niet te erkennen.
• Spanje roept autonome verkiezingen uit voor 21 december.
• Het hoofd van de Catalaanse poltie, Josep Uuis Trapero, wordt afgezet en moet zich nu, na het leiden van een politiemacht van 17.000 politieagenten, bezighouden met administratieve taken in een wijkkantoor om zo de Catalaanse politie en bevolking te vernederen.

november 2017:

• Op 30 oktober en 1 november krijgen de Catalaanse ministers het bevel om op 2 november te verschijnen voor het Nationale Hof in Madrid.
• Na een verklaring van 5 minuten elk worden 8 catalaanse ministers naar de gevangenis gestuurd.
• Een deel van de wettige regering, president Puigdemont en 4 ministers, is in Brussel.
• De regering krijgt een boete van 6,2 miljoen euro voor het organiseren van het referendum: Spanje straft Catalaanse politici met familiale bezittingen.
• Het Bestuur van het Catalaanse Parlement getuigt voor het Hooggerechtshof: de voorzitster wordt met een borg van 150.00 euro naar de gevangenis gestuurd en de rest van de parlementsleden komt vrij met een borgsom van 25.000 euro. Enkel het lid dat zich voor niet-onafhankelijkheid heeft uitqesproken, komt zondermeer vrij, wat bewijst dat de anderen politieke gevangenen zijn.

En verder. ..

• De Spaans geheime dienst (CNI) geeft toe dat de imam die de terroristische aanslag in Barcelona pleegde een bekende was van hen.
• Er wordt gedreigd om de politieke partijen die pro onafhankelijkheid zijn illegaal te verklaren; het is niet gebeurd.
• Dreigement om de repressie van artikel 155 in stand te houden als de pro onafhankelijkheid partijen de verkiezingen winnen.
• Het fascisme kan zich straffeloos manifesteren in de straten van Catalonië. Geweld tegen de Catalaanse bevolking en instituties wordt toegestaan.
• Er wordt gedreigd de Catalaanse media te controleren.
• Vervolging en arrestatie van burgers omdat ze over de repressie op Twitter en in andere sociale media gerapporteerd hebben.
• Vervolging van Catalaanse scholen en leerkrachten.
• Mensen die samenkomen op straten en in buurten worden vervolgd en geïdentificeerd.

ENKELE FEITEN OVER SPANJE

 
De regering

• De huidige regering is samengesteld door afstammelingen en supporters van dictator Franco. Er is nooit een breuk geweest met de periode van de dictatuur: alle sociale lagen zijn nog verbonden met elkaar: de politiek, de kerk, het leger, het gerecht, de politie, de massamedia en de economie.
• Er is geen democratische erfenis.
• Er is geen gerechtelijke onafhankelijkheid: de rechters zijn gekozen door de regerende partij, meer zelfs, er zijn ook familiale banden tussen de twee.

Spanje is leider in:

• Het aantal inbreuken op Europese richtlijnen.
• Corruptie: 830 leden van de regerende politieke partij - Partido Popular - zijn het voorwerp van een onderzoek naar corruptie (meer dan 60 gevallen: Gürtel, Punica, Lezo, Nóos, ... ). Niemand heeft ontslag genomen.
• Eigenaardige overlijdens van getuigen (15) kort voor ze voor het gerecht moeten komen getuigen (Miguel Blesa, Rita Barberá, Francisco Sánchez Arranz, Isidoro Cuberos, ... ). Google ‘Overlijdens gerelateerd aan de PP’.
• Manipulatie van de media: volgens een studie van de Universiteit van Oxford behoren de Spaanse media tot de minst betrouwbare van de EU.
• Gerechtelijke onafhankelijkheid: volgens het World Economic Forum staat Spanje op plaats 58, onder Kenia, China en Saoedi-Arabië wat gerechtelijke onafhankelijkheid betreft.
• Hoge schuldenlast: (99,8% BBp, € 24.412,– per inwoner). De ECB heeft Spanje al gewaarschuwd voor 2018.
• Werkloosheid: Spanje staat op de 2e plaats, na Griekenland.
• Minimumloon,: in de onderste regionen van de EU - € 825,– vs € 1.531,– in België.
• Pensioenen: de Spaanse regering heeft in 2016 toegegeven dat ze nog maar voor één jaar geld had om de pensioenen uit te betalen. Als er geen geld is voor de pensioenen dan is dat omdat de Spaanse regering het geld gebruikt heeft om haar eigen schulden af te kopen. In 2011 had de Sociale Zekerheid een reservefonds van 65.830 miljard Euro om de pensioenen te betalen. Vandaag, in 2017, heeft de Sociale Zekerheid 10.000 miljard Euro moeten lenen om de pensioenen te betalen tot maart 2018.
• Voortdurende blokkering van de initiatieven en wetten vanuit het Catalaanse parlement: de Spaanse regering heeft er zich op toegelegd om, via het Grondwettelijk Hof, wetten en decreten van het Catalaanse parlement te blokkeren die de Catalaanse bevolking ten goede zouden kunnen komen.
  Enkele voorbeelden:
  • de hervorming van de consumentencode van Catalonië,
  • de wet om de medische voorschriften te verbeteren,
  • de wet die de uren regelt voor winkeliers,
  • de wet die een taks hief op bankrekeningen,
  • de wet voor de buitenlandse politiek van Catalonië,
  • de bevoegdheid om de immobiliënmarkt, handel en eigendomsregistratie te hervormen,
  • de wet die de uitstoot van industriële en commerciële vliegtuigen en van nucleaire energie belast,
  • de wet om de belastingen te hervormen,
  • maatregelen tegen energieschaarste en onrechtvaardige clausules in contracten en andere financiële producten,
  • de wet op de gendergelijkheid,
  • de wet tegen de uitzetting, enz.
  • En natuurlijk eender welk initiatief i.v.m. de zelfbeschikking van de Catalaanse bevolking in de vorm van een referendum of consultatie.