Over Den Haag valt heel wat te klagen. Dat doe ik dan ook graag. Zonder afbreuk te doen aan het feit dat ik als rasechte Hagenaar in deze stad thuis hoor.
Want hier in Den Haag ben ik geboren en getogen. En ik hou van de stad zoals die ooit was en zoals die misschien ooit weer kan worden.
Als iedereen braaf zijn handelingen bij de vuilcontainers – de zogeheten ‘ORAC’s’ – beperkt tot het weggooien van de vuilniszakken en onze reinigingsdienst die leegt als ze vol raken, is er geen vuiltje aan de lucht, maar daar wringt de schoen dus. Dat bleek vooral na de recente vorstperiode.
> MeerToen ik bij allerlei instanties opbelde voor een terrein voor het zomerkamp kreeg ik steeds ‘nee’ te horen, tot het moment dat ik het woord ‘Schilderswijk’ maar uit mijn praatje achterwege liet.
Oud papier en ongewenst gedumpt grofvuil bij de ORAC’s pal voor mijn kantoorraam. Het levert me hoofdbrekens op. Bijna letterlijk zelfs. Een gebroken middenvoetsbeentje heb ik er in elk geval aan over gehouden.
> MeerTot dusver heb ik een deugdzaam leven geleid. Ook wat werk betreft. Maar op één onderdeel kijk ik toch met gêne terug. Mijn bijdrage aan de Collectieve Winkel Ontzegging voor de Haagse Binnenstad. Een project waar justitie niet aan bleek mee te werken, zo bleek pas na vijf jaar zwoegen.
> MeerChuck Deely kon je vrijwel dagelijks tegenkomen op zijn vertrouwde plek bij de HEMA, waar hij zichzelf begeleidend op zijn gitaar putte uit een uitgebreid reperoire. Hij is niet meer. Omdat ik zelf ook – zij het tamelijk ongeregeld – straatmuzikant ben, heeft het mij extra geraakt.
> MeerMensen kunnen zich het nu nauwelijks nog voorstellen: Scheveningen had tot ver na de Tweede Wereldoorlog een treinverbinding. Die maakte deel uit van de Hofpleinlijn, waarvan de huidige Erasmuslijn de opvolger is.
> MeerDen Haag wil alle kiosken de stad uit hebben, omdat die volgens de vroede vaderen zouden misstaan bij het sjieke stadsbeeld dat ze voor ogen hebben. Zo ook die aan de Conradkade bij de Halte van Lijn 11. Maar daarmee wordt een ideale oplossing over het hoofd gezien.
> MeerWat hebben Oporto, San Francisco, Istanbul en Barcelona met elkaar gemeen? Ze hebben aparte tramlijnen met historisch materieel. Dat zal in Den Haag niet lukken.
> MeerKun je jeugdsentiment hebben naar een tijd voor je eigen geboorte? Ja, dus. Tot 1970 woonde ik aan de Sportlaan ter hoogte van het Sprietplein. Mijn moeder vertelde me dat op de plaats van ‘die lelijke Ranonkelstraatflats’ zich vroeger een vriendelijk straatje bevond met ‘net zulke huizen als aan de Cyclaamstraat (waar ze was opgegroeid)’.
> MeerHet duikt regelmatig weer in de lokale Haagse media op: Den Haag wordt gastvrijer. Mag ook wel met rond 50 miljoen bezoekers die goed zijn voor zo’n 2 miljard inkomsten per jaar. Maar is dat ook zo?
> MeerDat Nieuw Babylon, moest dat er eigenlijk wel zo nodig komen?
Een vraag van Harry van het Klein Orkest in 1982 in wat toen het Haagse lijflied is geworden: ‘Oh, Oh, Den Haag’.
Tot mijn 16de (dat was in 1970) heb ik gewoond aan de Sportlaan op de hoek met het Sprietplein. Als jong kind dacht ik altijd dat ongelukken alleen anderen dan mijn familie konden overkomen.
> MeerJeugdsentiment naar een tijd voor je geboorte en de (on–)mogelijkheid daarvan heb ik al eerder als thema genoemd. Dit keer is het sentiment wat reëler: het ‘eiland’ Vloek heb ik nog bewust meegemaakt.
> MeerDe Van Ostade woningen. Een opmerkelijk enclave in de Schilderswijk. Ooit gebouwd door notabele Joden voor de minder vermogenden onder hen. Het wijkje kende ooit zelfs winkels!
> MeerThis Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4