1980

Trein als alternatief geen aanrader

De ‘hellevaarten’ door Nederland,
Duitsland en Oostenrijk

Hoe graag zou ik mensen adviseren om voor de reis naar het buitenland de trein te nemen in plaats van de auto. Maar als die mensen mijn advies zouden opvolgen, vrees ik dat ze me nooit meer serieus zullen nemen. Als die mee zouden maken wat wij hebben ervaren, dat denken ze maar één ding: ik ga nooit, maar dan ook nooit meer met de trein.

eze zomer hebben we twee vacantiebestemmingen: ons vaste adresje bij de boer in het Zwarte Woud en een appartementje bij Pörtschach am Wörtersee in Oostenrijk. We vertrekken op een zaterdag, wat betekent dat de route die we hebben geboekt bij de Duitse spoorwegen (veel beter en soms ook goedkoper dan NS internationaal) niet klopt. Die geeft aan dat we via Utrecht en Arnhem gaan reizen. Nu wil ik niet zeggen dat elk weekend het traject tussen Utrecht en Arnhem eruit ligt wegens onderhoud, maar het is meestal wel het geval als wij ervan gebruik willen maken.

Voor de trein gesprongen

Het wordt dus het traject Den Haag, Rotterdam, Breda, Tilburg, Eindhoven, Venlo. Een heel lang traject met dus veel kans op problemen. Nu wil ik niet zeggen dat het op dat traject altijd fout gaat, maar het is bij ons zo ongeveer één op de twee keer raak: een week voor ons vertrek kwam onze zoon vast te zitten in een kapotte trein tussen Breda en Rotterdam en viel de airco uit. Na een uur en bijna een flauwte van de warmte hij met de trein pas weer verder.
Dit keer blijkt er tussen achter Helmond iemand voor de trein te zijn gesprongen. Daar kan de NS niet veel aan doen. Wel hoe ze het voor de reizigers het beste kunnen oplossen.
In Duitsland staan in zo’n geval bussen klaar. Elke bus gaat non-stop naar een van de tussengelegen tussenstations. Dat betekent dat je toch vrij snel je bestemming kunt bereiken. Zo niet Nederland: hier moeten we eerst nog met de trein naar Helmond, die daar niet verder rijdt. Daar zou een bus ons verder brengen. We zien niets bij het busstation: geen vervangende bus, of....?

Afgelegen parkeerterrein

Inmiddels weet ik uit ervaring dat je zo’n vervangende bus wat verder uit de buurt moet zoeken. We besluiten via de onderdoorgang naar de achterkant van het station te lopen. Misschien is daar de bushalte. Het is een flinke tippel. Daar zien we een parkeerterrein, waar al enkele mensen zitten te wachten. En zien we ook een bordje waarop staat dat bij verstoring vervangende busdiensten voor de NS hier vertrekken.

Lange rit

Na een kwartier wachten arriveert een touringcar die ons naar station Horst-Sevenum zal brengen. Dat wordt een lange rit, want die voert niet direct naar Venlo, want bij elk station moet de bus van de snelweg af om naar die stationnetjes te hobbelen. Een groot nadeel dus ten opzicht van het Duitse systeem, waar elke bestemming wordt bereikt met een bus die daar direct heen voert.
UIteindelijk belanden we in Horst-Sevenum: vlakbij Venlo en we betreuren dat de bus niet is doorgereden tot Venlo. Dan hadden we misschien onze aansluitende trein nog kunnen halen (ja, voor overstappen houden we altijd ruime marges aan: altijd een trein eerder nemen, maar daarmee hebben we het hier niet mee kunnen redden).
Van station Horst-Sevenum zou een pendeltrein ons oppikken, maar dat is niet het geval: inmiddels is de reguliere dienst weer hervat en daar is het wachten op.

9-euro reizigers

Uiteindelijk komen we toch in Venlo aan, alwaar het perron al uitpuilt van de reizigers die de grens over willen. Daar komen wij met een groep vertraagde reizigers nog eens bij. De lokale trein naar Duitsland zit dan ook stampvol. Een conducteur verordonneert een groep mensen die de klapbankjes langs het raam heeft gevonden op te staan: er komt nog groot aantal fietsers de trein in, die hun verhikel ook kwijt moeten op die plek. Ik kan nog net blijven zitten.
Onderweg naar Düsseldorf stroomt de trein nóg voller met reizigers die in Duitsland voor slechts 9 euro van deze regionale trein gebruik kunnen maken.
We arriveren zonder noemenswaardige vertraging in Düsseldorf, maar eigenlijk had dat niet gehoeven. De volgende trein die onze richting uitgaat – naar Mannheim – heeft een forse vertraging. Maar als die arriveert verloopt de rit zonder noemenswaardige problemen.

Afgezet

Dat verandert als we in Mannheim op de trein richting Offenburg stappen. Het 2de klas-compartiment is afgezet met tape. We mogen er niet zitten, want de airco is daar kapot. Maar er zijn meer Nederlanders, dus we negeren de afzetting en gaan alsnog zitten. Dan verschijnen een conducteur en een conductrice, die waarschuwen dat we onder politiebegeleiding de trein uit worden gezet als we blijven zitten.
Er zouden nog zitplaatsen zijn in een compartiment veel verderop in de trein, maar de doorgaan wordt versperd door de grote groep mensen die zich in de gangpaden ophoudt.
Zelf heb ik - ik ken mijn pappenheimers - een minuscuul klapstoeltje in mijn bagage, zodat ik alsnog min of meer kan zitten, maar vrouw en zoon moet zich staand tussen de meute en de koffers ziet te behelpen. Dat gaat zo een paar uur tot aan Offenburg, waar we op de regionale trein naar Hausach kunnen overstappen, alwaar we worden afgehaald door de vrouw van ons vertrouwde gastadres sinds 2003.

Bestemming bereikt. Voorlopig althans, want over een week pakken we de trein naar het Oostenrijkse Pörtschach am Wörtersee.
Dat wordt dus weer een verhaal apart.

• © Eduard Bekker
  Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.

< Terug   > Home     > Thema’s       > Reizen         > 2022           > ‘Hellevaarten’

Disclaimer • Over cookies • Mastodon