Speelgoed-trekzakje helaas nauwelijks bespeelbaar

Bliksem-instructie trekharmonica

• Een meisje dat met haar vader op doorreis is, heeft een klein trekzakje gekregen. Als ze mij op straat zien spelen, halen ze het tevoorschijn. Uiteraard mag ze mijn 'echte' ook proberen.

Kijk, dit zijn nou de leukere dingen van een reis: contact maken met anderen. Bijvoorbeeld door op straat muziek te maken.

p het gemeentehuis van Grand Junction heb ik eerstens gevraagd of het toegestaan is om op straat te spelen. Je weet het in de VS maar nooit: voor het het weet word je getaserd en geboeid afgevoerd.
Maar het mag hier.

Dakloze

In de avond ga ik daarom in de hoofdstraat maar eens een balgje trekken. De reactie van de voorbijgangers is positief. Een dakloze – zelfs hier zie je ze nog, in die welvarende stadje – stapt zelfs op mij af, geeft mij compliment en begint een gesprek.

Dochtertje

Daarna komt er een knaap met zijn dochtertje. Hij verheugt zich over mijn aanwezigheid, want zijn kind heeft net een speelgoedtrekzakje gekregen, waar ze erg trots op is.
Het blijkt van povere kwaliteit (een Hero-variant, waar bijna geen geluid uit te krijgen is door ondermeer balglek) en ik raad de vader aan om een tweedehands Hohner via Ebay op de kop te tikken.
Uiteraard mag het meisje mijn eigen instrument wel even vast houden om het verschil te proeven. Ze is erg blij en dankbaar; de vader ook: hij maakt een kort verslagje in Facebook (zie hiernaast).

En dat allemaal in een dorp waar je absoluut geen trekzak verwacht!

Ze leert al drummen, maar ik hoop dat ze in Kansas (waar ze vandaan komt) ook gaat lessen in trekharmonica.

• © Eduard Bekker
  Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.