2022

Slingerend door de heuvels en langs de kust

Per Amtrak van San Francisco naar Los Angeles

Het zal onze laatst treinrit van 2015 in de VS zijn: van Oakland naar Los Angeles. De Coast Starlight slingert zich door het heuvellandschap en rijdt vervolgens pal langs de kust.

aar endanks dat er in San Francisco toch echt een station is aan de zuidelijke kant, moeten we toch nog per bus naar Oakland aan de overkant van de baai. Die prompt komt vast te zitten in het verkeer.

Vertraging

Maar we op tijd. Kunnen we tenminste snel even ontbijten bij de sandwich-bar aan de overkant van het plein. Dat had echter wat relaxter gekund: de trein blijkt een dikke vertraging te hebben. Voordeel is dan wel weer, dat ik wat af en aan rijdende treinen kan zien en filmen.

Straatspoor

‘Streetrunning’ heet het in de VS, als een trein zich een weg baant over een stuk straatspoor. Het komt zeer regelmatig voor. Ook hier. Het is een gek gezicht als je het niet gewend bent: een bakbeest van een trein door de straat, rechts ingehaald door auto’s, of zelfs tegen de verkeersrichting in het station tegemoet rijdend over de Embarcadero West, zoals met ‘onze’ trein het geval is, als die uiteindelijk toch aan komt.

Derdewerelds

Eigenlijk is het opvallend dat op het perron zelf geen enkele mededeling te zien is wat hier aankomt en vertrekt. Dit moet een wat gezette dame dan doen, met een stem alsof ze een schoolklas tot de orde moet roepen (zie filmpje).
Gek, als je bedenkt dat dit station oogt alsof het recent is opgeleverd. De fratsen die we in New York, Washington, Pittsburg en Chicago tegen kwamen met ontoegankelijke perrons een drukke wachthallen worden ons – net als in Sacramento – bespaard. Hier kun je gewoon het perron opstappen.

De trein rijdt er een dikke 12 uur over. Maar gezien de vertraging direct al in Oakland werd het dik 11 uur in de avond dat we in LA arriveerden. De reis was afwisselend: langs olievelen met jaknikkers, een bochtig tracé pal langs een groot gevangeniscomplex bij San Luis Obispo, waar we even konden uitstappen.

Heel erg lang

In de onderstaande video kun je goed zien hoe bochtig dit traject is: we kijken daar continue uit op de voorkant van de trein. Die is inderdaad heel erg lang. Zo lang dat hij bij de volgende stop in Santa Barbara het perron veel te kort is. De staart van de trein, waarin wij zitten, blokkeert zelfs een drukke verkeersweg.

Niet verder als LA

Daar in Santa Barbara wordt al omgeroepen dat reizigers naar San Diego in Los Angeles in een bus dienen over te stappen: er zijn er nog zo weinig, dat het rijden per trein nu te duur zou zijn geworden.
Zoiets zie ik in Nederland nog niet zo gauw gebeuren.

• Personentreinen scheuren vanaf station Jack London Square in Oakland gewoon over straat door de Embarcadero West richting het Noorden van Californië.
• De trein naar Los Angeles arriveert. De stationsmedewerkster geeft duidelijke aanwijzingen.
• We passeren een veld met jaknikkers.
• Een traject voor haarspeldbochten voor we San Luis Obispo bereiken. Hier gaat het langzaam, zoals op veel plekken.
• We kabbelen voorwaarts pal langs de kust van de Stille Oceaan.
• Tussenstop in Santa Barbara. De trein staat ook op de overweg, want het perron is blijkbaar niet lang genoeg voor de trein.

• © Eduard Bekker
  Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.

< Terug   > Home     > Thema’s       > Reizen         > Dwars door de VS           > San Francisco – Los Angeles

Disclaimer • Over cookies • Mastodon