Treffend citaat in column van Max Pam in de Volkskrant van woensdag 19 november 2014. Geen citaat van hemzelf, maar van de Britse filosoof Betrand Russel.
Het lot van de idealist schijnt te zijn dat hij zijn doel slechts kan bereiken met middelen die zijn idealen vernietigen.
Daarbij moet ik denken aan de aanslagen in de Verenigde Staten op 11 september 2001. Op het toen nog bestaande internetforum van de Volkskrant stroomden de adhesiebetuigingen binnen, die ongeveer te vangen waren in deze strekking:
Eigen schuld, dikke bult,
Amerika is een fout land: de werknemers in de Twin Towers betaalden belasting aan de overheid van een fout land, dus kunnen nooit onschuldige slachtoffers zijn.
Hier kwamen zelfs reacties op van Nederlandse emigranten tot in Australië toe, die zich afvroegen wat er in hemelsnaam aan de hand was in hun oude moederland.
Het is ook beslist opmerkelijk te noemen, dat juist uit deze linkse idealistische hoek, waar zich doorgaans toch de sterkste tegenstanders van moord, oorlog en ander geweld bevinden, deze massamoord juist werd toegejuichd of dat daar op zijn minst begrip voor werd getoond.
Hoewel ik mezelf toch als redelijk progressief durf te omschrijven, heb ik me altijd afgevraagd, hoe je het streven naar vrede en tolerantie zo kunt verenigen met zulke sterke haatgevoelens tegen je medemens.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4