Tekenles op de Dalton
In 1966 ging ik nog naïef
- Het huis aan de Sportlaan / hoek Sprietplein waar ik tussen 1955 en 1970 woonde.
Bij het openen van een oude hutkoffer van mijn opa trof ik tot mijn verbazing enkele tekeningen aan die ik had gemaakt in de eerste klas van het Dalton-lyceum, in het najaar van 1966.
door Eduard Bekker
Maak een tekening van je huis
was een van de eerste opdrachten. Dat deed ik, maar ik had nog moeite met het perspectief, zodat het ongewild een bovenaanzicht werd. Het was een Het huis aan de Sportlaan / hoek Sprietplein, waar ik van 1955 tot 1970 heb gewoond.
- Een bovenaanzicht kom je bij naïeve schilderkunst wel vaker tegen. Zoals deze van Pieter Haagoort, die het Hofplein in Rotterdam rond 1900 vastlegde.
Wat je ziet klopt redelijk: aleen het middelste huis achter staat hier dwars op de straat achter (de Sijzenlaan), terwijl het in werkelijkheid parallel staat aan de straat. Daardoor lijkt het huis dáárnaast veel dichterbij dan het in werkelijkheid was. In dat huis woonde Frank: een vriend van mij.
- Voorhistorische beesten fascineerden mij. Ik kan me niet herinneren dit te hebben geschilderd, maar mijn stijl vind ik hier duidelijk in terug.
- Ook van deze prent herinner ik me niets meer. Maar ik herken het beeld wel: de Corsicaanse trein.
Als vrije opdracht heb ik blijkbaar ook een tekening gemaakt van de Corsicaanse trein. Met mijn vader en zijn nieuwe echtgenote was ik twee weken op dit fraaie eiland geweest. We reden veel met de auto en kwamen de spoorlijn voortdurend tegen. Die fascineerde me buitengewoon met haar kronkelende tracé met de vele bruggen.
- De ramp met de Hindenburg maakte zoveel indruk op mij, dat ik er twee tekeningen aan wijdde.
Hindenburgramp
Van mijn schilder- en vetkrijtwerkjes kan ik helaas twee niet meer terug vinden. Die betroffen de ramp met de Hindenburg, het luchtschip dat in de VS brandend neerstortte in 1937, net nadat de meerlijnen waren neergelaten. Vermoedelijk kwam het door zwaar weer statisch geladen weer tot een ontlading bij de waterstofgastanks, die vervolgens explodeerden. 36 Doden. Het was het einde van het personenvervoer per zeppelin.
Een live filmverslag had ik kort daarvoor gezien in het AVRO-programma ‘Een Schaduw over de Wolken’ over de geschiedenis van deze luchtvoertuigen. Dat maakte een enorme indruk op me. Het neerstortende luchtmonster en de verstikte stem van de reporter.
- Hier de still uit dit filmverslag die me inspireerde voor de tweede tekening.
Het toeval wilde dat ik in die tijd gaan experimenteren met mijn Kodak 6x9 boxje en heb een tijdsopname gemaakt van deze twee prenten, die in mijn kamer op een prikbord hingen.
Helaas zwartwit en scherper kan ik ze niet krijgen. De rechter tekening is de Hindenburg nadat die brandend is neergestort.
Reportage van de ramp (later ingekleurd). De reporter ‘kan niet meer verder spreken’.
- Ravijn met droevig weer en bomen. Rond 1969-’70.
Dode bomen
Een zekere droefgeestigheid maakte zich eind jaren ’60, begin jaren ’70 van mij meester. Daar bleek wel een reden toe, waarvoor ik vooralsnog het zwijgen zal doen. Thuis schilderde ik met een natte spons die landschap. Met een penseel werkte ik later de rechterboom erbij. Iets later de overige bomen.
- © Eduard Bekker
Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4
