Hoe ellendig de coronacrisis ook is, eigenlijk is het een ideale tijd om musea te bezoeken: de buitenlandse toeristenstroom is tot stilstand gekomen en daardoor is het in de topmusea een stuk rustiger. Martine Gosselink, de jonge edoch gedreven directeur van het Haagse Mauritshuis heeft samen met haar team de relatieve rust aangegrepen om de bezoeker de mogelijkheid te geven om tien minuten lang in alle stilte het ‘Gezicht op Delft’ op zich te laten inwerken.
ermeer schilderde de bebouwing wat minder 'rommelig' dan zij in werkelijkheid was. In het midden is de Schiedamse Poort te zien en rechts de Rotterdamse. Op de voorgrond maken wat mensen een praatje, voordat ze in de aangemeerde trekschuit stappen.
Het is een zonnige dag, maar een donkere wolk werpt haar schaduwen over een deel van de stad, wat zorgt voor dieptewerking.
Ook is er in zekere zin sprake van impressionisme: zo lijkt bij de schuit rechts de reflectie te worden gevormd door subtiel aangebrachte stipjes. Deze methode keert ook in de rest van het werk terug. Maar ook details zijn soms vrij ‘grof’ neergezet, maar van een afstand tonen ze niet onduidelijk.
De beroemde schrijver Marcel Proust werd bij zijn bezoek aan dit werk in 1921 dusdanig gegrepen, dat hij het tot het ‘mooiste schilderij ter wereld’ verklaarde. In een van zijn romans laat hij zelfs een hoofdpersonage de geest geven, nadat die in vervoering is geraakt van een van de gele vlakken.
Ook Vincent van Gogh schreef aan zijn broer Theo over de penseelvoering en de mooie kleuren van het kunstwerk, die nog niets aan intensiteit hebben ingeboet. Een niet in de laatste plaats: ook de bekende cabaretier-hagenees Harry Jekkers begon spontaan een lied te zingen over het schilderij, toen hij het zag.
Nu had Vermeer in één opzicht geluk. Gebouwen uit zijn tijd vormden veel meer een eenheid. Alles leek te kloppen. Dat kun je van de huidige tijd veel moeilijker zeggen. De kolk uit de schilderij bestaat nog steeds. Het uitzicht ook, maar een blik op Google Streetview biedt nauwelijks nog herkenning. De spitsen van de Nieuwe Kerk (en - zoekzoek - een pietsie Oude Kerk) zijn nog de enige herkenningspunten, maar de gebouwen en de recent opgeleverde brug over de Voldersgracht bieden slechts een verrommeld geheel. Hier kan een hedendaagse schilder nog nauwelijks chocola van maken.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4
Het ov zit hier bomvol