Wij kenden Kan en Hermans uit ons hoofd

De premieplaat

• Toon Hermans (links) en Wim Kan (rechts) maakten de premieplaat 1961 tot een klasse-single.

De premieplaat was een fenomeen waar wij als kinderen vertrouwd mee waren. Die singles werden uitgegeven door de Commissie Collectieve Grammofoonplaten Campagne ter promotie van de grammofoonplaat. Toen ik 7 jaar oud was, kwam er een uit met Wim Kan op de ene kant en op de andere kant Toon Hermans.

ijn ouders had de plaat meegekregen bij de platenzaak. Mijn vriendje Kees zijn ouders ook. Wij hebben die plaat eindeloos aangehoord, want ja, wat heb je anders te doen als je de hele dag binnen zit met slecht weer en je geen zin hebt in wéér een spelletje?
Beiden kanten kenden we dientengevolge praktisch geheel uit ons hoofd en vaak citeerden wij de fragmenten tegen mekaar op in een strijd wie het meeste had onthouden en wie Kan of Hermans het beste kon nadoen.

Meesterwerkjes

Dat was niet onlogisch: beide conferences zijn echte meesterwerkjes. Wim Kan is echt lekker op dreef zonder dat hij zich even met de politiek bezig hoeft te bemoeien. En Toon Hermans toont hier zich op het hoogtepunt van zijn muzikale kunnen, zoals hij het verschijnsel koffergrammofoon weet weer te geven, daarbij subtiel samenwerkend met het orkest.

• Premieplaat 1961, kant A: Wim Kan
• Premieplaat 1961, kant B: Toon Hermans
• Over de premieplaat

• © Eduard Bekker
  Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.