Tja, je correspondeert tien jaar met een leuke meid en de autoriteiten beginnen je correspondentievriendin steeds vaker dwars te zitten. Wat doe je dan? Bij mij schiet het er zomaar uit, terwijl we in de supermarkt aan de Pappelallee in Berlijn staan: Bedenk dat als het je teveel wordt, dat je altijd bij mij terecht kunt.
en verkapt huwelijksaanzoek, dus. En tot mijn verbazing stemt ze toe. Dan wordt het pas echt spannend.
Er moet een hele papierwinkel worden afgewerkt (ook voor vestiging in Nederland!) en dan wordt het een kwestie van wachten. Want de autoriteiten moeten uiteraard toestemming geven: binnen drie maanden. Maar er gebeurt helemaal niets. Is het door de melding van haar vriendin c.q. stasi-informante? We weten het niet. De autoriteiten laten niets los.
Maar dan valt op 9 november 1989 De Muur. Tja, dan heeft tegensputteren geen zin meer: een maand (!!!) na de val krijgt mijn aanstaande eindelijk toestemming. Op 13 januari 1990 trouwen we. Inmiddels zijn we dus anno 2024 34 jaar bij elkaar.
Maar even lijkt het mis te gaan:
december 1989. De Muur is net gevallen. Een nurks lijkende overheid heeft eindelijk toestemming gegeven voor het huwelijk met mijn Oost-Duitse correspondentievriendin. We spreken af in Duisburg op 30 december om e.e.a. te regelen voor de bruiloft op 13 januari.
> MeerBehoorde ik als regelmatige bezoeker nou tot de ‘fellowtravelers’ of – erger nog – de ‘nuttige idioten’ c.q. de ‘naïeve dwazen’?
> MeerThis Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4