Iedereen zal in zijn vroege jeugd leuke en minder leuke dingen hebben meegemaakt. Soms brengen die herinneringen een gevoel van veiligheid en warmte teweeg. Maar er zijn ook trauma’s die invloed bleken te hebben op mijn leven als volwassene.
Dit verhaal speelt van 1959-1960 op kleuterschool ‘De Orchidee’: deel van een groot scholen-complex in de Haagse Bloemen-buurt. De kleuterschool is verhuisd naar de Hyacintweg. Het deel van het scholencomplex aan de Zonnebloem-straat en de Daal en Bergeselaan zijn in de jaren ’90 gesloopt voor woningbouw.
> MeerLente 1961 – Ik ben 7 jaar oud. Ineens doet mijn linkeroog erge pijn. Heel erge pijn. Maar we moeten naar een oudoom. Hij is net weduwnaar geworden en is jarig. We gaan met de auto. Maar ik wil niet mee. Ik heb zo’n erge pijn. Ik gloei helemaal van de pijn. Maar ik moet toch mee.
> MeerOoit – tot eind jaren ’60 stond er aan de Laan van Poot bij het einde van de Kwartellaan een wachthuisje. Dat stond daar niet voor niets: het was voor het trampersoneel van tramlijn 3, die daar ooit een eindpunt had
> MeerHet is de zomer van 1963. Mijn ouders liggen in de scheiding. Veel geld hebben we niet en de alimentatie houdt ook niet over. Op vakantie gaan we niet. Mijn moeder denkt mij toch een plezier te doen. Ze stuurt me in de zomer van 1963-’64 zes weken naar een vakantiekolonie aan de rand van de Veluwe, officieel ‘Kinderherstellingsoord’ geheten.
> MeerThis Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4