Ja
, dacht ik. Goed idee van mijn gade om eens een paar flinke wandelingen te doen.
De keuze viel op twee 20 kilometer-wandelingen in het Nederlands-Duitse grensgebied bij Roermond.
nteressant parcours. Het voert dwars door natuurgebieden, waar je bijna niemand tegenkomt, behalve doodse stilte. Ooit liepen hier twee spoorlijnen: de IJzeren Rijn als verbinding tussen Duitsland en Antwerpen en een voorzieningenlijntje voor een gesloten militair Brits vliegveld bij Elmpt. Beiden waarschijnlijk voor eeuwig stilgelegd.
Het lijkt mij ook prima voor zoonlief, die veel moet studeren en ook veel gamet: dus nauwelijks buiten zijn benen strekt. Zou hij een tweedaags parcours van ruim 40 kilometer wel volhouden?
Ik heb hem onderschat en mezelf overschat. De wandeling is voor hčm geen probleem, maar voor mij een slijtageslag.
Mijn fout was ook om in mijn rugzakje een laptop mee te slepen, voor het geval klanten een beroep op me zouden doen. Toch goed voor extra gewicht en pijnlijke schouders, terwijl het achteraf helemaal niet nodig bleek.
Rustpunten qua horeca zijn er niet onderweg. Op de heenweg pas tegen het einde door naar een backstube in Elmpt uit te wijken, waar je ook even kunt zitten. Op de terugweg kan het pas weer binnen de gemeentegrens van Swalmen - ook door even van de route af te wijken naar Herberg De Bos.
Halverwege is er weliswaar een restaurant, maar dit heeft dusdanige wisselende openingstijden, dat het meer en symbolische betekenis heeft. Vanaf oktober kun je in de Venekoten Stube alleen in de weekenden terecht.
Neem dus eten mee en ook drinken als het warm weer is.
Dat is mijn probleem echter niet. Tegen het eind van de terugweg kan ik me alleen nog maar voortbewegen van bankje naar bankje. De laatste honderd meter naar het station van Swalmen neemt zoonlief zelfs mijn rugzak even over, omdat ik slechts nog vooruit kom met het tempo van de grote wijzer van de klok.
De wandelingen zijn echter prachtig. Zowel heen als terug kun je vanaf een houten uitkijktoren het gebied overzien. Dat is zowel heen als terug heel afwisselend. Je komt bos, hei, jeneverbesstruwelen en verdroogde vennen tegen (er valt hier nog steeds te weinig neerslag). Maar op de terugweg toch veel kleine beekjes, meertjes en moerassen, gevoed door de kraakheldere, ondiepe Schwalm. We zagen op dag twee bij Brüggen zowaar zelfs een ijsvogel opvliegen!
En Brüggen is een aardig stadje met een leuk slot, toch nog aardig wat winkeltjes en voldoende horeca. Wij zochten een Dalmatisch restaurant op met een vriendelijke kelner, die verbaasd was dat wij geen Limburgers waren. Overigens is de horeca in Duitsland aanmerkelijk goedkoper dan in Nederland, waar een maaltijd onder de tien euro schier onmogelijk is.
Voor we huiswaarts keerden hebben we de Roermondse Designer Outlet nog even bezocht. De merkkleding daar is relatief goedkoop, maar in absolute vorm nog steeds duur. Dat was dus kijken, maar niet kopen.
Klik op een foto voor een vergroting.
Vervolgens kun je bladeren met ’t scrollwieltje, de pijltjestoetsen, of (ook met een tablet) door links en rechts naast de foto te klikken.
Klik op een foto voor een vergroting.
Vervolgens kun je bladeren door rechts of links te kliken of te wrijven.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4