Regelmatig bezoek ik de nationale herdenking van 4 mei bij de vredespaleis, waar sinds 1992 een groot monument staat van beeldhouwer Appie Drielsma, die als Joodse onderduiker de oorlog heeft overleefd. Dit jaar was het drukker dan andere jaren. Ook leek het of er meer muziek werd gespeeld na de plechtigheid. Zou het komen door de oorlog in Oekraïne, die de verschrikkingen van ’40-’45 weer dichterbij lijkt te halen?
pvallend veel jongeren waren die keer aanwezig. Ook enkele bekende Hagenaars als GroenLinks fractievoorzitter Jesse Klaver met een van zijn kinderen en Amerikawatcher Willem Post ontbraken niet. Burgemeester Jan van Zanen stond bij de kransen, waar de mensen hun eer konden betonen aan de slachtoffers.
De herdenking is tegenwoordig breder getrokken: het betreft alle militairen en burgers die stierven in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. Toch zal het accent blijven liggen op de Tweede Wereldoorlog en De Bezetting. Mensen die die nog hebben meegemaakt nemen steeds meer af, maar aan een nieuwe generatie zijn die herinneringen doorgegeven. Herinneringen die rond mei extra weer tot leven lijken te komen en nu door de oorlog in Oekraïne een extra duw hebben gekregen.
Ik ben wees. Sinds januari 2013. Mijn vader overleed in 2010. Mijn moeder drie jaar later. Als leerling van de School voor Journalistiek in Utrecht heb ik ze in 1983 geïnterviewd over hun leven tussen 1940 en 1945.
> MeerThis Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4